สารเคลือบ UV ในน้ำส่วนใหญ่ประกอบด้วยเรซิน UV ในน้ำ สารทำแสง สารเติมแต่ง และสารเคลือบสีในบรรดาส่วนประกอบทั้งหมด Waterborne UV resin มีผลกระทบมากที่สุดต่อประสิทธิภาพของการเคลือบ UV Waterborneประสิทธิภาพของเรซิน UV Waterborne ส่งผลต่อความแข็งแรง ความต้านทานการกัดกร่อน และความไวในการบ่มของฟิล์มที่บ่มบนพื้นผิวของสารเคลือบ [1]เรซินที่ใช้น้ำยังได้รับผลกระทบจากโฟโตอินิติเอเตอร์อีกด้วยภายใต้อิทธิพลของ photoinitiator เรซินที่ใช้น้ำสามารถรักษาให้หายขาดได้ภายใต้แสงดังนั้น photoinitiator จึงเป็นส่วนสำคัญของการเคลือบ UV ในน้ำความต้องการในการพัฒนาในอนาคตของ photoinitiator นั้นสามารถทำให้เกิดพอลิเมอร์ได้และโมเลกุลขนาดใหญ่
ข้อดีของการเคลือบ UV ในน้ำ: ความหนืดของสารเคลือบสามารถปรับได้โดยไม่ต้องเจือจางโมโนเมอร์ ขจัดความเป็นพิษและการระคายเคืองของสารเคลือบแบบเดิมสามารถเติมสารเติมแต่งรีโอโลยีอย่างเหมาะสมเพื่อลดความหนืดของระบบการเคลือบ ซึ่งสะดวกสำหรับกระบวนการเคลือบเมื่อสารเคลือบทำจากพลาสติกและวัสดุอื่นๆ สามารถใช้น้ำเป็นตัวเจือจางเพื่อปรับปรุงการยึดเกาะระหว่างสารเคลือบและสารเคลือบช่วยเพิ่มความสามารถในการกันฝุ่นและป้องกันรอยขีดข่วนของสารเคลือบก่อนการบ่ม ปรับปรุงผิวเคลือบ และฟิล์มที่บ่มจะบางเฉียบอุปกรณ์เคลือบทำความสะอาดง่ายสารเคลือบ UVB ในน้ำมีคุณสมบัติหน่วงการติดไฟได้ดีเนื่องจากไม่มีการใช้สารเจือจางที่ออกฤทธิ์ในระดับโมเลกุลต่ำ จึงพิจารณาถึงความยืดหยุ่นและความแข็งได้
การเคลือบยูวีเรซินในน้ำสามารถเชื่อมขวางและรักษาให้หายขาดได้อย่างรวดเร็วภายใต้การกระทำของโฟโตอินนิติเอเตอร์และแสงอัลตราไวโอเลตข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดของเรซินที่เกิดจากน้ำคือความหนืดที่ควบคุมได้ สะอาด รักษาสิ่งแวดล้อม ประหยัดพลังงานและมีประสิทธิภาพสูง และโครงสร้างทางเคมีของพรีพอลิเมอร์สามารถออกแบบได้ตามความต้องการที่แท้จริงอย่างไรก็ตาม ยังมีข้อบกพร่องบางอย่างในระบบนี้ เช่น จำเป็นต้องปรับปรุงความเสถียรในระยะยาวของระบบการกระจายน้ำเคลือบ และต้องปรับปรุงการดูดซับน้ำของฟิล์มที่บ่มนักวิชาการบางคนชี้ให้เห็นว่าในอนาคตเทคโนโลยีการบ่มด้วยแสงด้วยน้ำจะพัฒนาในด้านต่อไปนี้
(1) การเตรียมโอลิโกเมอร์ใหม่: รวมถึงความหนืดต่ำ กิจกรรมสูง ปริมาณของแข็งสูง มัลติฟังก์ชั่น และไฮเปอร์แบรนช์
(2) พัฒนาสารเพิ่มปริมาณออกฤทธิ์ใหม่: รวมถึงสารเพิ่มปริมาณอะคริเลตที่ใช้งานใหม่ซึ่งมีการเปลี่ยนรูปสูง เกิดปฏิกิริยาสูง และปริมาณการหดตัวต่ำ
(3) การวิจัยเกี่ยวกับระบบการบ่มแบบใหม่: เพื่อที่จะเอาชนะข้อบกพร่องของการบ่มที่ไม่สมบูรณ์ซึ่งบางครั้งเกิดจากการแทรกซึมของรังสียูวีที่จำกัด ได้นำระบบการบ่มแบบคู่มาใช้ เช่น การบ่มด้วยแสงจากอนุมูลอิสระ / การบ่มด้วยแสงด้วยประจุบวก การบ่มด้วยแสงจากอนุมูลอิสระ การบ่มด้วยความร้อน การบ่มด้วยแสงจากอนุมูลอิสระ / การบ่มแบบไม่ใช้ออกซิเจน การบ่มด้วยแสงจากอนุมูลอิสระ / การบ่มแบบเปียก การบ่มด้วยแสงจากอนุมูลอิสระ / การบ่มรีดอกซ์ เพื่อให้การเล่นเต็มที่กับการทำงานร่วมกันระหว่างทั้งสอง ส่งเสริมการพัฒนาเพิ่มเติมในด้านการประยุกต์ใช้วัสดุบ่มแสงในน้ำ .
เวลาโพสต์:-25 พ.ค.-2565